Кулолчилик
Кулолчилик – хунармандчликнинг қадимги туридан бири ҳисобланади. Ясалиш шаклига кўра сопол икки: косасимон, кўзасимон кўринишга эга. Ўзбек сополчилиги ўз анъанавий мактабларига эга бўлиб, бир-биридан ажралиб туради. Музей заҳирасидан ўрин олган кулолчилик буюмлари деярли барча ҳудудларни ўзида мужассам этган. Тошкент ва Риштон кулолари томонидан ясалган кўплаб сопол буюмлар музейдан ўрин олган. Тошкент кулоллари Т.Мирвалиев, К.Турапов, М.Рахимов, А.Рахимов, Ч.Садиков, А.Рауфов, Р.Акбольян, А.Алимовлар томонидан ясалган: лаган, кўза, хум, сирланган ва терракота идиш товоқлар ХХ-асрнинг 50-60-йилларида кулолчилик заводларида ишлаб чиқарилган. Шунингдек, ананавий устозода кулолар бўлмиш Усто Абдулло (1797 – 1872), Ибрахимджан Камилов, Б.Нишанов, У.Шерматов, Ш.Юсупов, А.И.Саттаров, А.Юлдашев, З.Бобоев ижод намуналари ва Риштон сопол буюмлари бўлмиш: лаган, коса, урдак-офтоба, кўза, каллик, чархи қумғон ҳам музейдан ўрин олган.